birinci meşrutiyet ne demek?

Birinci Meşrutiyet (1876-1878)

Osmanlı İmparatorluğu'nda Meşrutiyet rejimine geçişi ifade eden ilk dönemdir. Genç Osmanlılar (Jön Türkler) hareketinin etkisiyle Sultan II. Abdülhamid'in 23 Aralık 1876'da Kanun-i Esasi'yi ilan etmesiyle başlamıştır.

Önemli Özellikleri:

• İlk Anayasal Deneyim: Kanun-i Esasi, Osmanlı Devleti'nin ilk anayasasıdır ve devletin yönetim şeklini, vatandaşların hak ve özgürlüklerini belirlemiştir.
• Meclis-i Mebusan: Halkın seçtiği temsilcilerden oluşan bir meclis olan Meclis-i%20Mebusan kurulmuştur. Bu meclis, hükümetin icraatlarını denetleme yetkisine sahipti.
• Çift Meclisli Sistem: Meclis-i%20Ayan adı verilen, üyeleri padişah tarafından atanan bir senato da bulunmaktaydı.
• Kısa Süreli Olması: 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'nın (93 Harbi) bahane edilmesiyle Sultan II. Abdülhamid tarafından 1878'de Meclis-i%20Mebusan kapatılmış ve Kanun-i Esasi askıya alınmıştır. Böylece İstibdat dönemi başlamıştır.

Sonuç:

Birinci Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda demokrasi ve anayasal düzene geçiş için önemli bir adımdır. Ancak, kısa sürmesi ve İstibdat döneminin başlamasıyla kesintiye uğramıştır. Buna rağmen, sonraki dönemlerdeki Meşrutiyet hareketlerine ilham kaynağı olmuştur.